Monday, 15 November 2010

“Ben je aan het ‘wolkenfietsen’ de laatste dagen? Keer terug naar aarde!”

De horoscoop, of misschien beter gezegd, HORRORscoop is iedere dag in je krantje te vinden. Ze zijn meestals naast de Sudoku of dergelijk geplaatst zodat je gewoon een klein zinnetje kunt lezen om je de sterkte te geven om met je leven door te gaan nadat je de wanhoop nabij bent, vanwege problemen met het oplossen van de ‘volgens jou’ moeilijkste Sudoku die ooit is ontstaan.

Ik moet toegeven dat ik er niets van geloof. Maar er is juist iets met deze belachelijke zinnetjes dat hen gewoon zo verslavend maakt. Ik ben zelf een Stier.

Wat dat precies eigenlijk betekent, weet toch niemand behalve het wezen dat de wijze woorden verzint. Het verzinnen. Daar gaat het om. Leuke zinnen die soms diepzinnig zijn maar eigenlijk niets zeggen. Kortom: ze zijn niet waar en zijn bedacht door een eenzame man die in een kantoor zit en €6.50 per uur wordt betaald om onzin op te schrijven.

Ben je klaar voor de “horror” van de horoscoop? Het is zover...

Bijna iedere dag zie je min of mer dezelfde zinnen maar met verschillende woorden. (klinkt raar, maar dat is eenmaal zo!) Voor me is het bijna een obsessie geworden om na te kijken wat ik iedere dag kan verwachten volgens de sterren. Soms ben ik er heel erg blij mee! Afgelopen woensdag werd ik bijvoorbeeld verteld: Al wordt er vandaag nog zoveel van je verwacht, jij hoeft je echt geen zorgen te maken. Een makkelijke dag voor me dan! Wat leuk :) Op dezelfde dag was ik echter ook ontzettend blij dat ik geen Leeuw was want zij zouden er plotseling van bewust worden dat ze zich niet zo kunnen bewegen als ze graag zouden willen. Met zulke commentaren zou ik liever nooit mijn horoscoop weer lezen! Arme Leeuwen.

Andere dagen kan mijn horoscoop voor wat paniek zorgen. Vrijdag las ik dat ik te veel op één ding heb geconcentreerd en dat er verrassingen op alle fronten voor vandaag staan gepland. Ik hou niet zo veel van verrassingen an juist daarom ben ik de hele dag rondgelopen met dit gedachtje in mijn hoofd! Er was sprake van zenuwachtigheid en over-voorzichtigheid. Je begint alles en iedereen te twijfelen. Waarom ben ik op die dag geen Leeuw geweest? Ze waren namelijk iets leuks verteld: Ga vandaag eens de natuur in. Wandelen in het bos of op de heide. Dat lijkt me veel beter! Nog een betere dag hadden de Vissen want op die dag was er een bijzonder gunstige situatie.

Twee weken geleden stond er voor alle Stieren (dus me!): Denk niet dat je de enige bent met dit probleem. Iedereen denkt dat hij/zij de enige is... Tot mijn schrik had ik blijkbaar plotseling een probleem. En ik las er eerst over in de krant?! En nog slecher in de horoscoopsectie! Waarschijnlijk een betere vraag is hoezo heeft iedereen dit probleem? En waarom weet er niemand niks van?

Nou, maak je geen zorgen: de horoscoop is maar gewoon onzin. Daar moet je rekening mee houden. Hoe weet ik dat? Want vandaag heb ik mijn horoscoop net gelezen:

Bedenk eerst eens goed wat je nu werkelijk wilt.

Ik heb er pas nu over nagedacht. Mijn conclusie? Ik wil de horoscoop niet meer lezen. Het is de moeite niet waard. Probleem opgelost.

Mystic James

xXx

Monday, 8 November 2010

Ik schrijf alleen maar voor jou. Ik schrijf helaas alleen maar onzin

Zoals de titel suggereert, ga ik hier gewoon heel wat onzin uitkramen. Ik heb tientallen boekjes waarin ik allerlei woorden, uitdrukkingen, zinnen van liedteksten, spreekwoorden en wat dan ook heb geschreven. Ze zijn geenszins in een bepaalde orde opgeschreven en toen ik gisteren door een van mijn notitieboekjes door las, realiseerde me wat een rare collectie ik eigenlijk had. Ik waarschuw jullie nu: Ik schrijf alleen maar onzin. Geniet ervan. Het leven is te kort om cakejes te glazuren...

1

Er was eens een vrouw. Ik noemde haar Suzie. Of dat haar echte naam was, ben ik me nu vergeten. Zij was maar altijd de kapitein op het schip. Met grote blauwe ogen en een uurglas figuur: de wereld was haar oester. Je zou kunnen zeggen dat er vanaf het begin als van natuur een klik tussen ons was. Wat deze klik precies inhield, heb ik nog steeds geen flauw idee maar misschien was het vanwege onze obsessie voor de televisie dat we een goed verband hadden.

Dag in, dag uit zouden we graag tientallen uren voor de televise vegeteren. Het bevalden ons prima zo. Zelfs na de zoveelste talentenshow konden we er nooit genoeg van krijgen. Het maakte geen donder uit wat voor soort programma we eigenlijk bekeken maar als er nichts goeds op de televisie was, zouden we gewoon naar de radio luisteren. Naar diverse discussies om te luisteren over rare themas zoals de ‘verjerryspringering van de samenleving’ vonden we het leukst.

Het maakte niet uit waarnaar we luisteerden: discussiëren deden we niet. We hadden gewoon iets nodig om de stilte te vullen. Toen ik naast haar iedere avond zat, zou ik in haar ogen kijken en me vaak afvragen of ‘ik tot over mijn oren smoorverliefd op haar was.’ Ik dacht misschien een beetje verliefd.

Onze buik vertelt ons alles over verliefdheid. Wat jammer dan dat mijn buik destijds een beetje raar deed vanwege mijn Prikkelbaredarmsyndroom. Tja, je denkt waarschijnlijk en terecht: waar gaat dit nou in godsnaam heen?! Ik was wel ook vol walging met de laatste zin maar dat is nu eenmaal zo. Ik lieg niet. Kiplekker voelde ik me helemaal niet. De avond daarvor had ik stiekem met haar gedanst. Ik hoop dat ze het leuk vond en zolang er nog leven is, is er hoop. Maar jongens zijn nu eenmaal jongens en ik moet iets bekennen: ik had een ander gevonden.

Eerlijk gezegd was alles al lang niet naar wens. Ik dachte eens dat het wel zou mee kunnen vallen maar helaas, pindakaas: liefde maakt blind. De liefde voor mijn nieuwe liefde bedoel ik. ‘Het is zover’, kwam het plotseling bij me op, ‘Wat ik met Suzie heb is voorbij.’ Wat dan ook dat precies zal zijn. Ik dachte er een week over na. Ik had iets vroeger kunnen zeggen. Ik had iets vroeger moeten zeggen. Tijdens die week zat ze op de dak. Dit was gevaarlijk. Daarom riep ik tenminste 5 keer: kom van dat dak af! Langzaam maar zeker zag ik dat ze stoned als een garnaal was. Het hing me de keel uit. Met zulk gedrag kan ik gewoon niet pikken. Juist dit momeent besliste ik op te geven. Ik rende meteen naar mijn nieuwe liefhebber, Sandra, denk ik.

----------------------------------------------

Het eerste kapittel is helaas al voorbij! Ik zei inderdaad aan het begin dat het onzin zou zijn. Bedankt in ieder geval voor het lezen. De tweede aflevering komt straks dus als je dat leuk vond, kom snel terug en als je een leuke nederlandse uitdrukking enz. kent dat je heel erg graag in mijn volgende aflevering wil zien dan laat even een commentaar achter en ik zal mijn uiterst best doen om het er heel slim in te verwerken ;)

Tot snel

James

xXx

Saturday, 23 October 2010

COMING SOON: ‘De Langste Shift’ – Het verhaal over de Chileense mijnwerkers – ook in 3D

Let op: de volgende heeft niks met mijn jaar in het buitenland te maken. De examens komen dus ik noem het procrastinatie...

De redding van de 33 kompels is inderdaad klaar maar het complete verhaal is nog maar net begonnen...

Tijdens de martelende drie maanden waarin de mijnwerkers opgesloten waren, hebben we iedere dag hun toestand meegeleeft of inderdaad MOETEN meeleven dankzij het soort webcam dat ons 24 uren laten zien wat precies er gebeurde. Het was terecht groot nieuws op ieder hoekje ter wereld en is zonder twijfel een van de verbazingwekkende verhalen die ik ooit heb gehoord. Perfect dan voor een zomer blockbuster... ik hoor Hollywod komen...

De redding kwam er veel vroeger dan iedereen had verwacht. Volgens eerste berichten zou een redding voor Kerstmis heel optimistisch geweest zijn maar gelukkig zijn ze op de een of andere manier weer thuis! Hoe precies je iets twee maanden vroeger kan doen dan verwacht, weet ik niet. Ze weten toch hoe lang het duurt om door 10 meter grond te boren dus maak de berekeningen voor 700 meter en ET VOILA! Zo makkelijk is het! Daar heb je echter meer sensatie voor een lucratieve film!

Nog bijzonder was echter de dag van de redding en uit het perspectief van een enthousiaste kijker van het LIVE nieuwsuitzending van alle 33 mijnwerkers was het een extra spectaculaire dag! Meer dan 1500 journalisten met 7436 fototoestellen (naar schatting) en tien tallen vragen hebben zich verzamld om ieder secondje van de operatie op te vangen. Ik moet toegeven dat ik veel van de berichtgeving van dit gebeurtenis genoot maar ik vrees dat ik het zo leuk vond vanwege verkeerde redenen... Hier is een typische discussie tussen de man in de studio en de man in Chili:

Studio: en hoe gaat het Jan? Wat kun je nu zien?

Jan: Na, niet veel. We wachten nog op de volgende mijnwerker om naar boven te komen. Hij komt wel.

Studio: Bedankt Jan. Dat was Jan die LIVE vanuit Chili bericht. Fascinerend rapport... ''In other news...'' raakte Wilders gisteren weer in controverse...

Uitstekend. Ik heb er zo veel van geleerd dat het absoluut het geld en de tijd waard was om lieve Jan naar Chili te sturen. Beter kan berichtgeving niet zijn. Ik had de eerste redding kunnen opnemen en het gewoon 33 keer laten spelen. Maar ik moet je eigenlijk aanraden om naar redding nummer 17 weer te kijken. Het lijkt wel veel op nummer 15 en inderdaad nummer 1 tot en met 33 maar ik vond het het leukst... ;) Of misschien nummer 23?! Ach, de kwaal van de keuze!

Je weet ook dat de film zeker zal komen... Het is gewoon een heel mooie gelegenheid voor Hollywood een fortuin te maken! Ze gaan natuurlijk niet ‘nee’ zeggen! Je kunt wel een dramatisering van het echte verhaal verwachten met een heleboel dingen aan de film toegevoegd die eigenlijk nooit zijn gebeurt. Misschien gaat er iemand een voet verliezen of ook mogelijk is dat Hannibal Lecter een van de mijners is: Het werken in een mijn is altijd ‘opwindender’ als je met een kannibaal bent...

Hoe dan ook zal Hollywood in ieder geval zeggen dat het een waar verhaal is.

Waar’ betekent echter iets compleet anders voor Hollywood. De redding is waarschijnlijk een complot volgens Hollywood want het vond op de 13.10.10 plaats en als je deze nummers op telt, krijg je 33 – het aantal mijners die gevangen was. Het moet toevallig geweest zijn? Niet voor Hollywood want ze gaan de film trouwens in 3(3)D verfilmen en hoogstwaarschijnlijk zal iedereen meteen naar de bioscoop gaan en de 3(3)D bril op – behalve ik. Ik heb het al 33 keer gezien. En beter nog: LIVE op NOS Journaal 24! Mijn enige hoop is overigens dat de film korter duurt dan de redding zelf...

Mijn bombast is nu klaar. Bedankt voor jullie aandacht. Jullie mogen weer met je leven doorgaan...

Sunday, 17 October 2010

Meer verhalen over Flitsers, NOS, Ik Hou Van Holland en Hoogtevrees!

Ten eerste mijn excuses: Ik zei in mijn laast blog dat ik je ‘straks’ weer zou schrijven en pas nu na 2 weken krijg je meer nieuws :( Ja… Je gaat het zeker overleven. Ik weet het…. Maar meteen naar de hilariteit…

FLITS! Zag je dat? Zo niet dan maak je geen zorgen want ik ben me honderd procent zeker dat iemand anders inderdaad heeft. Waarover praat ik? Flitsers ‘tuurlijk! Of SPEED CAMERAS!

Ze zijn berucht in Nederland net zoals in Engeland maar er is iets heel bijzonders over de flitsers in Nederland. Het opmerkelijkst is de naam zelf: flitser. Het klinkt (ten minste volgens me) als iets schattigs en totaal onschuldig maar verder van de waarheid kan het echter niet want deze machines zijn überhaupt niet vriendelijk. Ze zeggen dat je je vrienden dicht bij je zou moeten houden, maar je vijanden dichterbij maar in dit geval wil ik liever zover mogelijk weg van een flitser zijn! Ik begrijp echter het hele systeem helaas niet. Zoals ik het zie, zijn er ongeveer 5 of 6 flitsers in heel Nederland en iedere avond zijn ze in een verschillende plaats. Heel slim denk je misschien maar de Nederlanders zijn nog slimmer. Op de radio is er na het nieuwsbericht een flitser alert! Luisteraars worden bemoedigd OP TE BELLEN als ze een flitser zien. De radiopresentator gaat vervolgens iedereen op de hoogte houden over de precieze positie op de sneleweg van deze goudmijnen. Uitstekend en geen boetes!

Nou, NOS. Als buitenlander in Nederland had ik aan het begin absoluut geen idee wat NOS betekende, maar het was overal. De kleine melodie van NOS die iedere 5 minuten op de radio te horen is, werkt nu op me zenuwen!

Het is zo saai en levenloos dat ik ineens het gevoel krijg dat ik mijn radio uit het raam wil gooien. Beste NOS (als je dit leest), kan je alsjeblieft een beetje meer creatief zijn. Dank je. Waarnaar ik ook kijk en luister komt immer de belofte dat het NOS Journaal straks komt. Spanned als je echt veel van nieuws houdt en blijkbaar houden de Nederlanders er inderdaad veel van want bijna iedere dag staat het NOS Journaal aan de top van de televisie kijkcijfers. Dat kan alleen maar één van twee moeglijkheden betekenen: NOS Journaal is op de televisie zo vaak dat niemand het eigenlijk kan ontwijken of nederlandse televisie is gewoon werkelijk slecht. Ik denk de eerste omdat ik onlangs ‘Ik hou van Holland’ heb gezien...Ik weet niet waarmee ik zou moeten beginnen. Het is zonder twijfel het zinlooste programma ooit gemaakt maar ik moet gewoon toegeven: ik ben er een beetje verslaafd op!

Met de ‘I Love Holland Band’, gelegenheden om mee te zingen, koeien, molen en een hele boel hilariteit: het is prachtig. Educatief is het ook. Ik leerde o.a. dat een dronken vrouw een engel in bed is, de 14 meest gebruikt voorbehoedsmiddelen van Nederland (Het grappigste moet deze zijn: Voor het zingen de kerk uit...! Als je niet weet wat dat betekent dan vraag je moeder...) Leuk. Het spelling spelletje bewees ook dat Nederlanders niet kunnen spellen! Probeer even ontplooing, santenkraam, arrangement en tatoeëren te spellen... Het was echt goed te zien dat ik niet de enige was die geen idee had!

En voordat ik jullie laten gaan, wil ik je even een gedenkwaardige ervaring die afgelopen weekeind in Utrecht plaats vond. Ik was met Lucas die in Utrecht studeert en we gingen naar een ERASMUS feest. Dit feestje was echter in het grootste gebouw ter wereld en iemand heeft besloten het feestje op de hoogste verdieping te houden. Gewoonlijk heb ik geen probleem op de 150de verdieping te zijn – zolang ik BINNEN ben. Maar we waren BUITEN op een enge gang! Ik heb hoogtevrees! Dat moet je je realiseren en het woord ‘hoogtevrees’ ga ik nu nooit vergeten want iedereen vond het zo zo zo zo grappig dat ik doodsbang was. Het angstzweet brak uit iedere keer dat ik een glimp van de grond opving! verschrikkelijk! Dus ik brachte de hele avond door zo dichtbij de wanden als mogelijk! Heel grappig jongens! Het Einde.







Adios

James

xXx

Monday, 27 September 2010

Een vreemd verhaal over een waxinelichtjeshouder, een waxinewerper, regen, regen, regen en files. Geintrigeerd? Dan lees even verder...

Heb je me gemist? Het is te lang geweest sinds ik jullie voor het laatst sprak. Ik heb een heel zwaar leven als ERASMUS-student.... Ja, voordat jullie door het lint gaan dacht ik dat over ‘iets’ zou moeten schrijven.

Goed nieuws om te beginnen: Ik ben nog aan het leven. Wat een opluchting!

Maar er is altijd iets wat de lol bederft en deze keer heeft het eigenlijk niets met me te makken. Waarover praat ik? Het ‘heerlijke’ weer in Nederland natuurlijk... Nederlands schijt-weer, preciezer gezegd. De regen komt bijna iedere dag ZONDER MANKEREN met bakken uit de lucht. Ikvraag me iedere dag af terwijl ik door de regen, wind en hoe dan ook moet strijden : “Hoe is het fietsen ZO populair geworden in een land waar het ZO vaak regent?”

Ik vroeg het ook aan Nederlanders en hun eigene repliek is, ‘Tja, maar jij komt uit Engeland, je moet er al toch aan gewend zijn!’ Nou, ik ga niet zeggen dat het engelse weer tropisch is (Iedereen weet dat een mooi regenjasje absoluut nodig is als je het waagt naar buiten te gaan) maar in Engeland moet ik niet overal fietsen en in Sheffield fiets je alleen maar als er iets in je hoofd mis is. Mijn repliek op hen replieken? Hoe spel je de verleden tijdsvorm van frisbeeёn?’ Geen idee? Ja, dat dacht ik wel. Ciao kameraad ;) Maar hoe veel het ook regent, is er altijd één ding dat er heel erg blij mee is: Paddenstoelen. En dat is een feit dat ik niet heb verzonnen. Ik hoorde het op de radio dus het moet de waarheid zijn. Ja.

Het volgende fenomeen (Eigenlijk een véél makkelijker woord te spellen en zeggen in het Nederlands dan zijn Engels equivalent...) zijn files of ‘traffic jams’. De Nederlanders hebben een obsessie met files maar niet alleen de files zelf. Nee, nee, dat zou veel te simpel zijn.

Ze willen weten precies hou lang ze zijn, waar ze zijn, waarom er een file in de eerste instantie is onstonden en welke kleur van auto het meest voor komt tussen Arnhem en Utrecht. Ten minste is er iets dat maakt het allemaal goed: al de files nemen in lengte uiteindelijk af. Vroeger of later...In ieder nieuwsbericht hoor ik een ‘lange’ samenvatting van de files en in elk geval is er altijd problemen op de snelwegen rond Utrecht. Of dat betekent dat iedereen probeert weg van Utrecht te rijden want ze plotseling realiseerden zich dat er eigenlijk niets bijzonders in Utrecht te zien is, durf ik niet te zeggen. Utrecht is toch niet slecht. Ik ben er wel eens naar toe geweest. Ik zag slechts 15 bedelaars. In de station. Het spreekt vanzelf dat ik me meteen om draaide en stapte weer terug in de trein. Naja... Ik denk dat ik van mijn punt heb afgedwaald – terug naar de files.

Elke dag lijkt het alsof er een competitie is om de langste files te hebben. ‘..en vandaag 89km files....’ ‘Vanavond is het bijzonder druk op de snelwegs! 230km files, echt ongelofelijk’. Twee probleem met zoveel detail. Ten eerste zegt het me niets en ten tweede ben ik tegenwoordig aan het fietsen dus het maakt me helemaal niet uit hoe lang de smerige vervuilers ter wereld moet wachten voordat ze thuis kunnen komen. Ze had moeten fietsen. Ach, regent het? Nou dat is een verassing...

Dat is het. Voor nu ten minste. Wil je meer? (Ik zie jullie knikken)

Dan blijven alert want een nieuw blog komt straks. (en met straks bedoel ik binnen de week!!)

Groetjes en zoentjes uit Nijmegen

James

xXxXxX

P.S. Als je je teleurstellend voelt dat er geen verhaal over een waxinewerper of waxinelichtjeshouder was dan het spijt me maar er komt een wel! Even geduld mensen ;) Ik laat je met enkele inspirerende gezegden. De laatste zag ik in de WC van mijn mentor...

Friday, 10 September 2010

De kracht van het bloggen

Zit je aangenaam? Goed, dan ga ik beginnen... maar eerst moet je hier gaan. Laat de muziek gewoon in de achtergrond spelen terwijl je verder leest...

Wat precies gaat in deze editie van mijn Nederlands blog te voorschijn komen? Ik weet het zelf ook niet. Echt niet. Ik zit te denken en laat mijn vingertoppen gewoon aan de slaag gaan zonder er veel over na te denken. Dat lijkt jullie misschien een beetje raar maar zo is het. Zoals de meerderheid van me leven heb ik nooit een concreet plan. Dat kan tot één van twee mogelijkheden leiden: ten eerste een echt saai blog of ten tweede een ‘fascenerendeinzicht in wat in de grijze stof tussen mijn oren eigenlijk gebeurt en als gevolg waarvan (hopelijk) een heel mooi blog. Ik stem persoonlijk voor de tweede optie en ik ga proberen altijd iets leuks en grappigs te schrijven alsof me leven er van af hangt!

Dus wat heb ik de laatste tijd geleerd? Vooral dat Nederlands een absoluut groot genoegen te leren is. Ik vind het zo grappig. Bijvoorbeeld: ik squash, ik heb gesquasht en wil je morgen squashen?! Dat is leuk! Nog een voorbeeld: Ik heb heerlijk gefrisbeed en ik ga vanavond nog een keer frisbeeёn, kom je me? Ongelofelijk mooi dat je zoiets in het Nederlands kan doen! Dat kan gewoon niet in het Engels. Misschien start ik een revolutie?! ‘I squashed’ in plaats van ‘I played squash’? Afgesproken!

Het grootse probleem is echter dat sommige Nederlanders zelf weinig (of geen) idee hebben hoe je die eigenlijk schrijft... Ik vroeg een ECHTE Nederlander, ‘Spel je het gesquashed? Gesquasht? Gesquashd?’ Mijn vraag gooide hem in de war dus ik besliste me geen verder te gaan met mijn ondervraging over hoe je de verschillende vormen van frisbeeёn spelt... Daarna vroeg ik mij af hoe in godsnaam zal ik deze taal leren beheersen als de Nederlanders zelf het niet weten?! Één woord: Ongelofelijk. Of is het ongeloofelijk want ik vond beiden op het internet? Wat een gedoe! Help!

Iets anders van groot belang die ik jullie willen vertellen is dat als een ERASMUS student hoef je geen zorgen te maken.

Vaak als ik iets niet heb gedaan dat ik eigenlijk had moeten doen, zeg ik gewoon, maaaar ik ben ERASMUS student... Dat wist ik niet..’ Begeleid met een verward gezicht, gaat alles weer fijn met dit excuus :) maar als dat niet lukt dan voeg ik snel toe dat ik uit ENGELAND kom en daarna observeer ik de verassing van iedereen, samen met de nu vaste uitdruk: Waarom spreekt en Engelsman Nederlands?! Tot nu toe heb ik steeds geen goed antwoord gevonden! ‘Waarom niet?’ is mijn meest gebruikt antwoord en daarna ga ik mijn levensverhaal vertellen. Ik heb het zo vaak gedaan dat ik het nu fautloos en zonder pauze kan zeggen! Bijna een toneelstuk!

Ik zit nu in de bibliotheek. Heb ik al zoveel huiswerk te doen dat ik de hele dag hier moet zitten?? Natuurlijk niet! Het is gewoon een plaats vol inspiratie... ‘Wat?’ hoor ik jullie vragen. Ja ik weet het ook niet dus tijd met dit blog om op te houden denk ik! Ik wil je ook niet uitputten, anders kom je misschien niet terug!

En nu voor een explosief einde: waarom noemde ik dit blog De Kracht van het Bloggen?. Gewoon omdat ik nooit weet wat ik ga schrijven. Ik ben net zo verbaasd als jullie wat hier staat. Dat is de waarheid. Daarom schrijf ik. Wow. Diepzinnig.

Vond je dit blog leuk? Tell your friends. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!!

Het volgende blog komt straks (misschien). Kijk er even naar uit!!!

Jonas van de Blog

xXx

P.S. Er zijn ook heel veel nieuwe leuke dingen die ik op andere paginas heb geplaatst. Die zijn daarboven dus kijk er even naar :D Veel plezier

Monday, 30 August 2010

Na 6 weken in Nederland en uiteindelijk een blog in de moedertaal van Johan Cruijff!!










  1. Engels is hier verboden.
  2. Alleen maar Nederlands. Die zijn de regels. Capice? ;) Alles duidelijk? Goed zo!

Ja hallo en welkom. Ik verveel me een klein beetje altijd in het Engels te schrijven dus ik dacht dat ik een brandnieuw idee wil proberen - namelijk een Blog dat alleen maar in het Nederlands mag.

Nou ik realiseer me dat er 'misschien' slechts 10 mensen van de hele wereld zijn die nog Nederlands kunnen. Dat betekent dat mijn publiek heel klein is. Het betekent ook echter dat als je dit eigenlijk kunt lezen dan ben jij heel gelukkig en bijzonder want ik schrijf speciaal voor jou. Wat geweldig!

Maar je hoeft je geen zorgen te maken want ik roep geen halt van mijn engels blog toe! Nee, Nee mijn kameraden :D Ik ga met beide blogs door want ik wil mijn hele boel bewonderaars niet teleurstellen. Dat zou vreselijk zijn.

In toekomstige blogs zal ik je ongelofelijk goede raad geven zoals wat je doen zult in bepaalde situaties en ook woorden die van heel groot belang zijn.

Bijvoorbeeld: als je in een supermarkt aan de kassa bent en je bent bijna klaar met de transactie maar de mevrouw achter de balie zegt plotseling ‘bonnetje’, ze wil gewoon weten of je je ‘receipt’ wilt. Dus geen rede voor paniek! Rustig blijven en doorgaan. Heel belangrijk en dat is alleen maar het topje van de ijsberg!! Ik heb een hele boel nuttige tipjes die goed te weten zijn als je hier in Nederland gaat wonen. Ik noem die mijn allerbelangrijkst levensreddende en onschatbare raadsstukjes’. De naam heeft een klein beetje werk nodig. Dat geef ik toe...

Er zijn ook grappige video’s en liedjes die ik jullie wil laten zien en die komen ook in de volgende weken om je geamuseerd te houden.

Dat is het voor het eerste Nederlandse blog. Bedankt voor jullie andacht.

Ik zal jullie nu laten met een exclusieve zelf geschreven diepzinnige gedachte:

‘Met geld koop je geen geluk. Je kon echter een Ferrari kopen.’

Meh, swings and roundabouts...

Tot later

Johan van de Dam

xXxXx