Een vreemd verhaal over een waxinelichtjeshouder, een waxinewerper, regen, regen, regen en files. Geintrigeerd? Dan lees even verder...

Heb je me gemist? Het is te lang geweest sinds ik jullie voor het laatst sprak. Ik heb een heel zwaar leven als ERASMUS-student.... Ja, voordat jullie door het lint gaan dacht ik dat over ‘iets’ zou moeten schrijven.

Goed nieuws om te beginnen: Ik ben nog aan het leven. Wat een opluchting!

Maar er is altijd iets wat de lol bederft en deze keer heeft het eigenlijk niets met me te makken. Waarover praat ik? Het ‘heerlijke’ weer in Nederland natuurlijk... Nederlands schijt-weer, preciezer gezegd. De regen komt bijna iedere dag ZONDER MANKEREN met bakken uit de lucht. Ikvraag me iedere dag af terwijl ik door de regen, wind en hoe dan ook moet strijden : “Hoe is het fietsen ZO populair geworden in een land waar het ZO vaak regent?”

Ik vroeg het ook aan Nederlanders en hun eigene repliek is, ‘Tja, maar jij komt uit Engeland, je moet er al toch aan gewend zijn!’ Nou, ik ga niet zeggen dat het engelse weer tropisch is (Iedereen weet dat een mooi regenjasje absoluut nodig is als je het waagt naar buiten te gaan) maar in Engeland moet ik niet overal fietsen en in Sheffield fiets je alleen maar als er iets in je hoofd mis is. Mijn repliek op hen replieken? ‘Hoe spel je de verleden tijdsvorm van frisbeeёn?’ Geen idee? Ja, dat dacht ik wel. Ciao kameraad ;) Maar hoe veel het ook regent, is er altijd één ding dat er heel erg blij mee is: Paddenstoelen. En dat is een feit dat ik niet heb verzonnen. Ik hoorde het op de radio dus het moet de waarheid zijn. Ja.

Het volgende fenomeen (Eigenlijk een véél makkelijker woord te spellen en zeggen in het Nederlands dan zijn Engels equivalent...) zijn files of ‘traffic jams’. De Nederlanders hebben een obsessie met files maar niet alleen de files zelf. Nee, nee, dat zou veel te simpel zijn.

Ze willen weten precies hou lang ze zijn, waar ze zijn, waarom er een file in de eerste instantie is onstonden en welke kleur van auto het meest voor komt tussen Arnhem en Utrecht. Ten minste is er iets dat maakt het allemaal goed: al de files nemen in lengte uiteindelijk af. Vroeger of later...In ieder nieuwsbericht hoor ik een ‘lange’ samenvatting van de files en in elk geval is er altijd problemen op de snelwegen rond Utrecht. Of dat betekent dat iedereen probeert weg van Utrecht te rijden want ze plotseling realiseerden zich dat er eigenlijk niets bijzonders in Utrecht te zien is, durf ik niet te zeggen. Utrecht is toch niet zó slecht. Ik ben er wel eens naar toe geweest. Ik zag slechts 15 bedelaars. In de station. Het spreekt vanzelf dat ik me meteen om draaide en stapte weer terug in de trein. Naja... Ik denk dat ik van mijn punt heb afgedwaald – terug naar de files.

Elke dag lijkt het alsof er een competitie is om de langste files te hebben. ‘..en vandaag 89km files....’ ‘Vanavond is het bijzonder druk op de snelwegs! 230km files, echt ongelofelijk’. Twee probleem met zoveel detail. Ten eerste zegt het me niets en ten tweede ben ik tegenwoordig aan het fietsen dus het maakt me helemaal niet uit hoe lang de smerige vervuilers ter wereld moet wachten voordat ze thuis kunnen komen. Ze had moeten fietsen. Ach, regent het? Nou dat is een verassing...

Dat is het. Voor nu ten minste. Wil je meer? (Ik zie jullie knikken)

Dan blijven alert want een nieuw blog komt straks. (en met straks bedoel ik binnen de week!!)

Groetjes en zoentjes uit Nijmegen

James

xXxXxX

P.S. Als je je teleurstellend voelt dat er geen verhaal over een waxinewerper of waxinelichtjeshouder was dan het spijt me maar er komt een wel! Even geduld mensen ;) Ik laat je met enkele inspirerende gezegden. De laatste zag ik in de WC van mijn mentor...

De kracht van het bloggen

Zit je aangenaam? Goed, dan ga ik beginnen... maar eerst moet je hier gaan. Laat de muziek gewoon in de achtergrond spelen terwijl je verder leest...

Wat precies gaat in deze editie van mijn Nederlands blog te voorschijn komen? Ik weet het zelf ook niet. Echt niet. Ik zit te denken en laat mijn vingertoppen gewoon aan de slaag gaan zonder er veel over na te denken. Dat lijkt jullie misschien een beetje raar maar zo is het. Zoals de meerderheid van me leven heb ik nooit een concreet plan. Dat kan tot één van twee mogelijkheden leiden: ten eerste een echt saai blog of ten tweede een ‘fascenerende’inzicht in wat in de grijze stof tussen mijn oren eigenlijk gebeurt en als gevolg waarvan (hopelijk) een heel mooi blog. Ik stem persoonlijk voor de tweede optie en ik ga proberen altijd iets leuks en grappigs te schrijven alsof me leven er van af hangt!

Dus wat heb ik de laatste tijd geleerd? Vooral dat Nederlands een absoluut groot genoegen te leren is. Ik vind het zo grappig. Bijvoorbeeld: ik squash, ik heb gesquasht en wil je morgen squashen?! Dat is leuk! Nog een voorbeeld: Ik heb heerlijk gefrisbeed en ik ga vanavond nog een keer frisbeeёn, kom je me? Ongelofelijk mooi dat je zoiets in het Nederlands kan doen! Dat kan gewoon niet in het Engels. Misschien start ik een revolutie?! ‘I squashed’ in plaats van ‘I played squash’? Afgesproken!

Het grootse probleem is echter dat sommige Nederlanders zelf weinig (of geen) idee hebben hoe je die eigenlijk schrijft... Ik vroeg een ECHTE Nederlander, ‘Spel je het gesquashed? Gesquasht? Gesquashd?’ Mijn vraag gooide hem in de war dus ik besliste me geen verder te gaan met mijn ondervraging over hoe je de verschillende vormen van frisbeeёn spelt... Daarna vroeg ik mij af hoe in godsnaam zal ik deze taal leren beheersen als de Nederlanders zelf het niet weten?! Één woord: Ongelofelijk. Of is het ongeloofelijk want ik vond beiden op het internet? Wat een gedoe! Help!

Iets anders van groot belang die ik jullie willen vertellen is dat als een ERASMUS student hoef je geen zorgen te maken.

Vaak als ik iets niet heb gedaan dat ik eigenlijk had moeten doen, zeg ik gewoon, ‘maaaar ik ben ERASMUS student... Dat wist ik niet..’ Begeleid met een verward gezicht, gaat alles weer fijn met dit excuus :) maar als dat niet lukt dan voeg ik snel toe dat ik uit ENGELAND kom en daarna observeer ik de verassing van iedereen, samen met de nu vaste uitdruk: Waarom spreekt en Engelsman Nederlands?! Tot nu toe heb ik steeds geen goed antwoord gevonden! ‘Waarom niet?’ is mijn meest gebruikt antwoord en daarna ga ik mijn levensverhaal vertellen. Ik heb het zo vaak gedaan dat ik het nu fautloos en zonder pauze kan zeggen! Bijna een toneelstuk!

Ik zit nu in de bibliotheek. Heb ik al zoveel huiswerk te doen dat ik de hele dag hier moet zitten?? Natuurlijk niet! Het is gewoon een plaats vol inspiratie... ‘Wat?’ hoor ik jullie vragen. Ja ik weet het ook niet dus tijd met dit blog om op te houden denk ik! Ik wil je ook niet uitputten, anders kom je misschien niet terug!

En nu voor een explosief einde: waarom noemde ik dit blog ‘De Kracht van het Bloggen’?. Gewoon omdat ik nooit weet wat ik ga schrijven. Ik ben net zo verbaasd als jullie wat hier staat. Dat is de waarheid. Daarom schrijf ik. Wow. Diepzinnig.

Vond je dit blog leuk? Tell your friends. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!!

Het volgende blog komt straks (misschien). Kijk er even naar uit!!!

Jonas van de Blog

xXx

P.S. Er zijn ook heel veel nieuwe leuke dingen die ik op andere paginas heb geplaatst. Die zijn daarboven dus kijk er even naar :D Veel plezier